Jego celem jest poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego Unii Europejskiej, przy równoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów. W rozporządzeniu ustanowiono podstawowe przepisy dotyczące bezpieczeństwa produktów konsumpcyjnych wprowadzanych do obrotu lub udostępnianych na rynku.

Ustalając zakres zastosowania Rozporządzenia GPSR w jego Artykule 2 unijny ustawodawca wskazał, iż: „(…) rozporządzenie ma zastosowanie do produktów, które wprowadza się do obrotu lub udostępnia się na rynku, w zakresie, w jakim prawo Unii nie zawiera mających taki sam cel przepisów szczególnych, które regulują bezpieczeństwo danych produktów”.

W dalszej części tego przepisu podkreślono, że:

„W odniesieniu do produktów podlegających szczególnym wymaganiom nałożonym przez unijne prawodawstwo harmonizacyjne zdefiniowane w art. 3 pkt 27:
a) rozdział II nie ma zastosowania w zakresie, w jakim dotyczy ryzyka lub kategorii ryzyka objętych unijnym prawodawstwem harmonizacyjnym;
b) rozdział III sekcja 1, rozdziały V i VII oraz rozdziały IX-XI nie mają zastosowania”.

Zgodnie z Artykułem 3 pkt 27 Rozporządzenia GPSR przez „unijne prawodawstwo harmonizacyjne” rozumie się przepisy Unii wymienione w Załączniku I do Rozporządzenia w sprawie nadzoru rynku oraz wszelkie inne przepisy Unii harmonizujące warunki oferowania produktów, do których to rozporządzenie ma zastosowanie.

Powyższe oznacza, że w stosunku do następujących kategorii produktów Rozporządzenie GPSR ma zastosowanie jedynie w ograniczonym, wskazanym powyżej zakresie (poniższy katalog nie ma charakteru pełnego i wymienia tylko najważniejsze kategorie produktów):

• nawozy,
• detergenty,
• baterie (w tym zużyte baterie),
• chemikalia,
• zabawki,
• produkty kosmetyczne,
• wyroby budowlane,
• produkty biobójcze,
• przyrządów pomiarowych

Ponadto, z samej treści Rozporządzenia GPSR wynika, że nie ma ono zastosowania do:
• produktów leczniczych do stosowania u ludzi ani do weterynaryjnych produktów leczniczych,
• żywności,
• pasz,
• żywych roślin i zwierząt, organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie stosowanych w sposób ograniczony, a także do produktów z roślin i zwierząt bezpośrednio związanych z ich przyszłym rozmnażaniem,
• produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych,
• produktów ochrony roślin,
• sprzętu wykorzystywanego przez konsumentów do przemieszczania się lub podróży, w przypadku gdy jest on obsługiwany bezpośrednio przez usługodawcę w ramach usługi transportowej świadczonej konsumentom i nie jest obsługiwany przez samych konsumentów,
• statków powietrznych,
• antyków,
• produktów wymagających naprawy lub odnowienia przed użyciem, w przypadku gdy produkty te są wprowadzane do obrotu lub udostępniane na rynku oraz noszą wyraźne oznaczenie, że wymagają naprawy lub odnowienia przed użyciem.

W pozostałym zakresie Rozporządzenie GPSR powinno być stosowane do produktów konsumpcyjnych wprowadzanych do obrotu lub udostępnianych na rynku (zgodnie z art. 1 ust. 2). Ustawodawca unijny nie wprowadza jednakże nigdzie definicji produktu konsumpcyjnego, w związku z czym konieczne jest jej wyinterpretowanie z pozostałych zapisów Rozporządzenia. Zgodnie z definicją produktu zawartą w art. 3 pkt 1 Rozporządzenia GPSR, jest nim taki przedmiot, który jest przeznaczony dla konsumentów lub taki, który konsumenci mogliby nabyć i używać w dających się racjonalnie przewidzieć warunkach.

Oznacza to, że także produkty przeznaczone wyłącznie do zastosowań profesjonalnych, które znalazły się na rynku konsumenckim, powinny podlegać Rozporządzeniu GPSR, ponieważ mogą one stwarzać ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów. Sam fakt, że dany produkt jest typowo przeznaczony do zastosowania przez przedsiębiorców w ramach ich działalności handlowej, gospodarczej, rzemieślniczej lub zawodowej, nie wyklucza to objęcia tego produktu przepisami Rozporządzenia GPSR, o ile produkt taki może również w sposób nieskomplikowany zostać nabyty przez konsumenta. Samo przeznaczenie do zastosowania profesjonalnego nie jest tu więc decydującym kryterium, istotne jest to czy konsumenci mogą wejść w posiadanie takiego produktu w związku z jego powszechną dostępnością.